کاش فقط یک نفر بود که وقتی بغض میکردم ، بغلم میکرد و میگفت گریه کنی میکشمتا

بعضی از اشیا حس دارند …

گریه می کنند …  مثل بالش من …

هرشب غرق اشک است !

همونایی که خنده هاشون گوشه فلک رو کر می کنه …

همونایی هستن که صدای گریه های آرومشونو حتی بالشتشون نمی شنوه …

این روزها زیادی ساکت شده ام ؛ حرفهایم نمی دانم چرا به جای گلو ازچشمهایم بیرون می آیند